Koasekuracja i jej rodzaje
Koasekuracja to umowa ubezpieczenia, w której co najmniej dwa zakłady ubezpieczeń wspólnie dzielą odpowiedzialność za wypłatę odszkodowania lub świadczenia w razie wystąpienia zdarzenia losowego określonego w umowie. Jeden z nich jest wybierany na koasekuratora wiodącego – odpowiedzialnego za obsługę umowy.
Rodzaje koasekuracji
- Koasekuracja solidarna:
- wszyscy ubezpieczyciele wspólnie ponoszą odpowiedzialność za całość świadczenia,
- ubezpieczony może dochodzić odszkodowania od wszystkich koasekuratorów jednocześnie, od wybranych z nich lub od każdego z osobna,
- jeśli jeden z koasekuratorów wypłaci należne świadczenie, pozostali ubezpieczyciele są zwolnieni z obowiązku wypłaty tej kwoty.
- Koasekuracja wewnętrzna
- jeden z koasekuratorów ponosi odpowiedzialność wobec ubezpieczającego za całość ryzyka,
- pozostali koasekuratorzy odpowiadają jedynie wobec koasekuratora głównego, zgodnie z wewnętrznym porozumieniem (umową konsorcjalną),
- ubezpieczający dokonuje płatności składki wyłącznie koasekuratorowi głównemu, upraszcza to proces administracyjny i rozliczeniowy.
- Koasekuracja zewnętrzna
- każdy z koasekuratorów ponosi samodzielną i bezpośrednią odpowiedzialność wobec ubezpieczającego, zgodnie z ustalonym podziałem sumy ubezpieczenia,
- ubezpieczający opłaca składki osobno każdemu z koasekuratorów, proporcjonalnie do ich udziału w umowie,
- w przypadku szkody ubezpieczony dochodzi należności oddzielnie od każdego koasekuratora, zgodnie z przypisanym mu zakresem odpowiedzialności.
Reasekuracja i jej rodzaje
Reasekuracja to proces, w którym zakład ubezpieczeń przekazuje część ryzyka innemu zakładowi ubezpieczeń (reasekuratorowi) w celu zmniejszenia swojej ekspozycji na straty. Reasekuracja może obejmować pojedyncze ryzyko lub większą ich liczbę. W przypadku wystąpienia zdarzenia określonego w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia (OWU) odpowiedzialność za wypłatę odszkodowania ponoszą dwa podmioty.
Rodzaje reasekuracji
- Reasekurację ubezpieczeń na życie, o których mowa w dziale I załącznika do ustawy,
- Reasekurację pozostałych ubezpieczeń osobowych oraz ubezpieczeń majątkowych, o których mowa w dziale II załącznika do ustawy;
oraz
- Reasekuracja czynna – przyjmowanie ryzyka od innych ubezpieczycieli,
- Reasekuracja bierna – odstępowanie ryzyka innym ubezpieczycielom.
Funkcja techniczna i finansowa reasekuracji
Funkcja techniczna polega na zabezpieczeniu firmy ubezpieczeniowej przed nadmiernym ryzykiem.
- Dzięki podziałowi ryzyka z reasekuratorem, ubezpieczyciel nie ponosi pełnej odpowiedzialności za odszkodowania, co jest szczególnie istotne w przypadku katastrof naturalnych.
- Reasekuracja pomaga utrzymać stabilność finansową, minimalizując skutki nagłych i wysokich wypłat odszkodowań.
- Ubezpieczyciel zyskuje możliwość oferowania polis o wyższych sumach ubezpieczenia.
Funkcja finansowa zapewnia stabilność finansową i wspiera płynność finansową ubezpieczyciela.
- Firma ubezpieczeniowa może utrzymywać mniejsze rezerwy finansowe, ponieważ część ryzyka przejmuje reasekurator.
- Jeśli zdarzy się dużo szkód naraz, firma szybciej dostanie wsparcie finansowe od reasekuratora.
- Reasekuracja pomaga unikać sytuacji, w której ubezpieczyciel nagle poniesie duże straty i przez to pojawią się problemy z wypłacalnością.
